کریپتوکارنسی یا همان ارز رمزنگاری شده، یک ارز دیجیتال یا مجازی است که از ترفند رمزنگاری برای امنیت آن استفاده شده است. جعل کردن کریپتوکارنسی بسیار دشوار است و دلیل آن نیز همین ویژگی امنیتی بالاست. بسیاری از کریپتوکارنسیها، سیستمهای غیر متمرکزی میباشند که پایه آنها بر اساس فناوری بلاک چین است.
یکی از ویژگیهای معین و همچنین بزرگترین جذابیت این ارز رمزنگاری شده، ماهیت سازمانی آن میباشد، این یعنی این که توسط هیچ قدرت مرکزی صادر نشده، دولت هیچ دخالتی در آن ندارد و از دستکاریهای دولت از نظر عملی مصون میباشد.
همانطور که میدانید اولین ارز رمزنگاری مبتنی بر فناوری بلاک چین، بیت کوین بود که هنوز هم محبوبترین و با ارزشترین ارز دیجیتال یا رمزگذاری شده میباشد. اما امروزه هزاران کریپتوکارنسی متناوب با عملکرد و مشخصات متفاوت وجود دارد که برخی از آنها انشعاباتی از بیت کوین و برخی دیگر کریپتوکارنسی جدیدی هستند.
کریپتوکارنسی ، ارزهای رمزنگاری شده
کریپتوکارنسیها سیستمهایی هستند که امکان پرداختی امن را در معاملات آنلاین فراهم میکنند که از نظر مقررات مجازی، نشان دهنده ورودی اصلی به درون سیستمهای خود میباشد.
واژه “Crypto” یا “رمزنگاری” اشاره به این واقعیت دارد که در آن، از الگوریتمها و تکنیکهای مختلف رمزنگاری مانند رمزنگاری منحنی بیضوی، جفت کلید عمومی_خصوصی و توابع درهم سازی استفاده میشود.
بیت کوین اولین کریپتوکارنسی (ارز رمزنگاری شده) برای در دست گرفتن ذهنیت و تصورات عموم بود که در سال ۲۰۰۹ توسط فردی خاص و یا گروهی شناخته شده تحت نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) راه اندازی شد.
طبق آمار و اطلاعات در فوریه سال ۲۰۱۹، بیش از ۱۷٫۵۳ میلیون بیت کوین در بازار وجود داشت که ارزش کل آن چیزی در حدود ۶۳ میلیارد دلار میباشد. (گرچه قیمت بازار بیت کوین متغیر میباشد).
موفیت بیت کوین باعث ایجاد تعدادی ارز رمزنگاری شده تحت عنوان “آلت کوین” (altcoins) مانند لایت کوین (Litecoin)، نِیم کوین (Namecoin)، پیرکوین (Peercoin)، اتریوم (Ethereum) شده است.
امروزه به معنای واقعی کلمه، هزاران کریپتوکارنسی (ارز رمزنگاری شده) در بازار وجود دارد که ارزش کلی آن بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار میباشد.(ارزش بیت کوین در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد ارزش کل را شامل میشود.)
مزایای ارزهای رمزنگاری شده
کریپتوکارنسی (ارز رمزنگاری شده) وعده داده که در یک معامله، انتقال پول بین دو نفر بدون نیاز به شخص ثالث مانند بانک و یا شرکتها انجام میشود. این انتقالها با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی با اهداف امنیتی تسهیل میشود.
در سیستمهای کریپتوکارنسی مدرن، “کیف پول” یا همان حساب کاربری کاربر، دارای کلید عمومی و کلید خصوصی است که برای انجام معاملات از آن استفاده میشود. انتقالهای انجام شده در این کیف پولها با حداقل هزینههای پردازش انجام میشود که به کاربران اجازه میدهد تا از پرداخت هزینههای مختلف که برای آنها اتخاد میشود، اجتناب کنند.
تکنولوژی بلاک چین، مرکزی برای تجدید نظر و عملکرد بیت کوین میباشد که تمام معاملات انجام شده با استفاده از آن (بیت کوین) را برروی کیف پول (Ledger) ذخیره میکند. این ساختار از دادهها در برابر معدود تهدیدهای هکرها محافظت کرده و میتواند در تمام رایانههای دارای بیت کوین، کپی شود. هر بلاک جدید تولید شده باید توسط کاربر تایید شود و تقریبا غیر ممکن است که تاریخچه این تراکنشها فراموش شوند و یا از بین بروند.
با این حال با توجه به اینکه کریپتوکارنسی مجازی است و هیچ مخزن مرکزی ندارد، اگر یک نسخه پشتیبان از آن وجود نداشته باشد و یا فردی کلید خصوصی خود را از دست بدهد، تعادل آن میتواند از بین برود.
در عین حال هیچ مقام مرکزی، دولت و یا شرکت وجود ندارد که به اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد.
معایب ارزهای رمزنگاری شده
ماهیت نیمه ناشناخته معاملات کریپتوکارنسی، آنها را به مجموعهای مناسب برای برخی فعالیتهای غیرقانونی مانند پولشویی و فرار از مالیات تبدیل کرده است. با این حال برخی از ارزهای رمزنگاری شده، خصوصیتر از دیگر ارزها میباشند. برای مثال بیت کوین یک انتخاب ضعیف برای انجام فعالیتهای غیرقانونی است و تجزه و تحلیل قانونی معاملات بیت کوین سبب شده تا مجرمان مجازات شوند. ارزهایی مانند دش (Dash)، زددش (ZDash) و مانرو (Monero) وجود دارند که پیگیری و ردیابی آنها بسیار دشوار است.
بلاک چین کریپتوکارنسیها (ارزهای رمزنگاری شده) امن هستند اما جنبههای دیگر کریپتوکارنسیها، در برابر تهدید به هک شدن ایمنی ندارند. در تاریخ ۱۰ ساله بیت کوین، چندین مورد از تبادلات آنلاین، موضوع هک کردن و سرقت بوده و گاهی اوقات نیز میلیونها دلار از ارزش آن به سرقت رفته است.
با این حال بسیاری از ناظران ارزهای رمزنگاری شده امیدوارند که ارزی وجود داشته باشد که با حفظ ارزش باعث تسهیل مبادلات و تبادلات شود و از طرفی در برابر بانکهای مرکزی و دولتها نیز غیر قابل نفوذ باشد.
منبع: