Skip to content

آتشی از عشق در خود برفروز، سربه‌سر فکر و عبارت را بسوز

صفحه نخست
صفحها

برچسب: هگل

نگاه فلسفی هگل

نگاه فلسفی هگل

جاوید 30 می, 202030 می, 2020

فلسفه #هگل دیدگاه‌ها on نگاه فلسفی هگل

برچسب ها

آنتون چخوف اخوان ثالت اسپینوزا افلاطون اقبال لاهوری الهی قمشه ای امیلی دیکینسون ایرج شهبازی بنان جبران خلیل جبران حافظ حسین منزوی داریوش دکتر دینانی دکتر سروش دکلمه ذوالفنون رمان سالار عقیلی سروش صحت سعدی سه تار سهراب سپهری سیاست شاملو شمس شهرام ناظری عبید زاکانی فرهنگ شریف فروغ فرخزاد قرآن مارگوت بیکل محمدرضاشجریان محمدرضالطفی موزیک مولانا نظامی نقاشی نیایش نیما یوشیج همایون شجریان هوشنگ ابتهاج هگل کارل یونگ کتاب گویا

نوشته‌های تازه

داد جاروبی به دستم آن نگار گفت کز دریا برانگیزان غبار
چه شود گر فکنی بر من مسکین نگهی تو مهی در آسمانی و منم خار رهی
سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع- لاله‌ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم…
هوای روی تو دارم نمیگذارندم.. مگر به کوی تو این ابرها ببارندم
ای خداوند خداوندانِ راز، ما ندانستیم ما را عفو کن بس پراکنده که رفت از ما سخن
حمد محمّد بن عبداللّه با صدای عبدالباسط
از دست غمت خیمه به میخانه زدم با یاد لبت بوسه به پیمانه زدم
وطن، مادر من
نجواهای سالک مدرن – سروش دباغ
زندگی عاریتی از منظر هایدگر – مصطفی ملکیان

دسته‌ها

دسته‌ها

آخرین دیدگاه‌ها

.. در یار مهربانم گَل آی گَل
محبوب من.. - آتشی از عشق در خود برفروز، سربه‌سر فکر و عبارت را بسوز در محبوب من، در دنیا جز شما خبری نیست..
یاس در برنامه در انتهای شب – عشق کیهانی در شعر شاعرا ن، مجریان زنده یاد رضا معینی و استاد پریچهر بهروان
مجتبی در هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
عباسعلي فاضلی در تصنیف استاد شجریان در دستگاه همایون {خدایا به لوح و قلم سوگند به راز وجود و عدم سوگند}

مطالب پربازدید

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود / اساتید شجریان – درخشانی – عندلیبی (51,994)
هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی (46,829)
کتاب صوتی شازده کوچولو با صدای احمد شاملو (38,291)
گلهای تازه شماره ۱۰۴ :: محمدرضا شجریان – فرهنگ شریف (37,276)
ما چون دو دریچه روبروی هم آگاه ز هر بگو مگوی هم هر روز سلام و پرسش و خنده هر روز قرار روز آینده (28,065)
گفتم لب تو را که دل من تو برده‌ای، گفتا کدام دل چه نشان کی کجا که برد – آواز ابوعطا استاد شجریان (20,932)
آرام باش عزیز من آرام باش حکایت دریاست زندگی – شمس لنگرودی (16,125)
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری، دانی که رسیدن هنر گام زمان است (15,284)

چراغ افروخته چراغ نا افروخته را بوسه داد و رفت؛

جاویداحمدی